Kebanyakan pemandu tidak bersedia untuk usaha yang relatifnya tinggi yang diperlukan untuk kuasa membrek maksimum, serta tidak bersedia untuk tindak balas "membaz" melalui injak brek semasa operasi ABS. Jika situasi kecemasan terbentuk, reaksi yang perlahan serta masukan brek yang kurang daripada maksima boleh menyebabkan masa atau jarak tidak mencukupi untuk berhenti sebelum berlakunya kemalangan.

EBA direka untuk mengesan "hentian panik" dan mengenakan usaha membrek maksimum dalam beberapa milisaat. Ia menginterpretasikan kelakuan membrek dengan menilai kadar injak brek diaktifkan.

Jika sistem mengenal pasti situasi kecemasan, ia secara automatik akan mengenakan kuasa membrek maksima lebih pantas daripada mana-mana pemandu sempat menggerakkan kaki mereka. Jarak membrek kecemasan dipendekkan, mengurangkan kebarangkalian berlaku kemalangan - terutamanya insiden melanggar belakang kenderaan lain yang lazim.

Satu sistem elektronik direka untuk mengenal operasi pembrekan kecemasan dan secara automatik menambah baik usaha membrek bagi meningkatkan keselamatan kenderaan dan penumpang, serta boleh mengurangkan jarak membrek sehingga 70 ka (21 m) pada 125 mph (201 km/h)[2]

Bantuan Brek mengesan keadaan di mana pembrekan kecemasan diperlukan dengan mengukur kelajuan semasa brek ditekan. Sesetengah sistem turut mengambil kira kecepatan injak pendikit dilepaskan, mempra-tegang brek semasa "pelepasan panik" injak pendikit diambil kira. Apabila pembrekan panik dikesan, sistem Bantuan Brek secara automatik mengenakan penggalak brek maksimum bagi menangani masalah kecenderungan pemandu untuk membrek tanpa daya mencukupi. Semasa beroperasi, Bantuan Brek terbukti berupaya mengurangkan jarak membrek dengan margin yang ketara; sehingga 20% dalam sesetengah kajian.